Welk on-camera type ben jij?

Dus: daar sta je dan. Je gaat een interview geven. In een opnamestudio. Met een kanon aan lampen op je gericht en een indrukwekkende camera op je snufferd. Er kunnen dan een aantal dingen gebeuren…Weet ik vanuit mijn ervaring als regisseur. Hieronder een aantal puur menselijke reacties. Gevat in een viertal ‘on-camera types’. Met een kleine knipoog omschreven…

1. Het eerste ‘on-camera type’ valt te omschrijven als de plotselinge poker face. Bij binnenkomst een heel relaxte, spontane persoonlijkheid, zelfverzekerd, rustig: kat in het bakkie. Maar zodra de camera aan gaat, slaat de sfeer om als een blad aan een boom. Er daalt een plotselinge ijsregen neer. Strak, stijf, onnatuurlijk. Alsof Ilse de Lange ineens veranderd is in Maarten van Rossem. Nu hoeft natuurlijk niet iedereen een Ilse de Lange te zijn (lees: spontaan, authentiek) – dat moeten we ook echt niet willen, maar het is met recht erg jammer wanneer je de persoonlijkheid van iemand met de druk op de REC knop ziet verdwijnen. Weg authenticiteit.

2. Dan het volgende type: de eeuwige perfectionist. Komt prima uit zijn woorden, heeft zijn uitstraling mee, vindt het leuk, is enthousiast, maar: …wil bij elke kleine verspreking of ‘uhh..’ opnieuw beginnen. En raakt zichzelf hierin kwijt. Raakt zijn verhaal ook volledig kwijt. Wordt met een beetje pech ook boos op zichzelf. Erg jammer. En ook helemaal niet nodig.

3. Dan één van de meest uitdagende types: het help-waar-ben-ik-aan-begonnen-type. Al zenuwachtig als je alleen al de camera aan het opzetten bent. Nerveus heen en weer huppend, zichzelf op voorhand al verontschuldigend. En als de camera dan uiteindelijk aan gaat: een complete black out. In het ergste geval verschijnen er al snel rode vlekken in de hals. Oeff..

4. En dan: het natuurtalent. Die zijn er ook. Veel meer dan je misschien denkt. Ze negeren de camera, gaan in het interview het gesprek aan alsof je samen op een verjaardag zit. Volgen aanwijzingen makkelijk op. Laten zich niet gek maken. Wie zijn dan die natuurtalenten? Misschien verbaast het je niet: dat zijn vaak kinderen.

Het is natuurlijk de kunst om als regisseur met al deze ‘on-camera types’ om te kunnen gaan. Iemand zo te coachen en te begeleiden dat het de goede kant op draait.

Sta jij nou op het punt om een video-interview te geven en vermoed je één van de eerste 3 types te zijn, dan is er niks aan de hand. Echt niet. Hier zijn oplossingen voor. Welke dat zijn? Dat lees je in mijn volgende blog.