Verhalen met emotie: waar liggen de kansen?

Een kijkje nemen in een andermans leven vinden we interessant, fascinerend, vermakend, boeiend. Reality programma’s en docu-series met torenhoge kijkcijfers zijn het bewijs: Keeping up with the Kardashians, Kinderen van Ruinerwold, Chateau Meiland, The Last Dance (over basketballer Michael Jordan).  

Verhalen met emotie

Deze titels laten zien dat human interest content hele uiteenlopende doelstellingen kan hebben: van vermaak en entertainment tot informeren, van taboes doorbreken en aandacht creëren tot puur shockeren. Welke doelstelling een productie ook heeft, ze hebben allemaal één ding gemeen: het verhaal van de hoofdpersoon is leidend. Daar ligt altijd de focus op. Het voordeel hiervan is dat door deze manier van storytelling, de kijker zich emotioneel kan verbinden met het onderwerp. Het roept een gevoel op: verontwaardiging, respect, verdriet, woede. En dat soort emoties, die blijven hangen. 

De volgende stap: het doel en je doelgroep

Je kunt bij de kijker emoties opwekken over onderwerpen die voor hen nieuw zijn, nog onbekend en die tot nu toe in de waan van de dag aan hen voorbij gaan. Daar liggen dus kansen, maar moet iedereen dan nu alleen nog maar human interest content gaan maken? Zeker niet. Dit hangt volledig af van je doel en je doelgroep. Het is belangrijk om dit eerst helder te krijgen voordat je besluit over te gaan op een human interest aanpak. 

Een voorbeeld. Voor de Prostaatkankerstichting zijn we gestart met een campagne waarin we mannen van 50 jaar en ouder erop willen wijzen dat zij tot de risicogroep van prostaatkanker behoren. We zouden ervoor kunnen kiezen om een patiënt zijn verhaal te laten vertellen over de diagnose en de impact op zijn leven, om zo aandacht voor dit onderwerp krijgen. Maar door verdieping in de doelgroep, door inzicht vanuit de klant en voorgesprekken met prostaatkankerpatiënten, weten we dat mannen van 50 jaar en ouder over het algemeen rationeel zijn en totaal niet met dit onderwerp bezig zijn. Ze leven vaak met de instelling: ‘dit overkomt mij niet’.

Wanneer zij een patiëntverhaal voorgeschoteld krijgen, is de kans dan ook klein dat ze zich aangesproken voelen en zich kunnen inleven in het verhaal. Het gevoel en de emotie staat te ver van ze af, waardoor het wat zwaar op de hand kan zijn. We hebben daarom gekozen voor een insteek waarmee de doelgroep zich wél kan identificeren. We zetten een acteur (ook een man van 50+) in een alledaagse, herkenbare setting voor de doelgroep: hij scheert zich in de badkamer. Daar wordt hij op een luchtige en toch hele directe manier aangesproken op het feit hij tot te risicogroep op prostaatkanker hoort. Een duidelijke en korte boodschap.  Wanneer die bewustwording eenmaal is gecreëerd, kun je zo’n patiëntverhaal in een latere fase wel inzetten, juist om de bewijslast te vergroten. 

Mijn tip: verdiep je in de gedachtegang en emoties van je doelgroep en kijk hoe je daar op de juiste manier op kan inspelen!  

Ingrediënten voor succesvolle storytelling

Als je de keuze voor een human interest insteek hebt gemaakt is de volgende stap: hoe vertel je verhalen met emotie? Zoals ik eerder aangaf is het verhaal van de hoofdpersoon altijd leidend. Dat is de basis. Vanuit dat verhaal kun je nadenken over de opbouw. Mijn tips voor succesvolle storytelling zijn:

• Goede research. Verdiep je in het onderwerp, de hoofdpersoon en de doelgroep aan wie je het verhaal wilt vertellen. 
• Context. Plaats dingen in perspectief en zoom af en toe uit om het voor de kijker inzichtelijk te maken. Waarom hebben we het hierover?
• Geef niet meteen alles weg. Bouw het verhaal op, zodat de kijker in de huid van de hoofdpersoon kan kruipen.
• Geen vaste scripts. Het verhaal van de persoon (en hoe dit wordt verteld) bepaalt de opbouw. Dit bepaal je dus niet in scriptfase, maar pas in de montage na de opnames. 

Kortom: human interest kan heel effectief zijn en breed ingezet worden, maar ga na of en hoe deze aanpak aansluit bij het doel en je doelgroep.