De verkiezingsaffiches in 10 soundbites

De verkiezingsposter is nauwelijks nog een invloedrijk medium te noemen. Maar zo’n verkiezingsbord van 3 bij 6 weet wél in een keer het zelfbeeld van de Nederlandse politiek neer te zetten. Leek ons wel leuk om met een groep vormgevers, redacteurs en communicatieadviseurs uit te zoeken wat dat zelfbeeld is.

Weinig is zo tricky als campagnecommunicatie. De kiezer is wantrouwend, het budget is beperkt en als het even tegen zit, vechten bloedgroepen binnen de partij elkaar de tent uit. Kunnen we dus veel van leren als contentmarketeers. Daarom leek het ons leuk om er een interne sessie te organiseren. Maar wij zijn natuurlijk ook gewoon politieke dieren. Dus voor je het weet gaat zo’n discussie alle kanten uit. Vandaar dat we besloten ons te beperken tot een analyse van het meest compacte campagnewapen: de affiche.

Tijn Elferink en Catherine Tadema (PR & Social media), Petra Koning en Vincent Kroese (vormgeving), Sjoerd Jansen en Tim Jansma (redactie). Ofwel drie disciplines die een analyse geven vanuit hun perspectief. Een samenvatting in 20 soundbites.

1. Het is wel eens onderzocht: bij een hoge opkomst profiteren de linkse partijen. Vandaar dat voor de SP alleen het logo en de verkiezingsdatum volstaan.  -Tijn

2. Posters kosten 20.000 euro per gemeente en zijn het minst vernieuwend. De VVD gebruikt zijn poster online: voor elke geslaagde one-liner van Rutte wordt een nieuwe verspreid. Veel effectiever.  – Tijn

3. Partijen snappen dat de kiezer niet meer op zuurpruimen zit te wachten. Daarom zie je vrijwel alle partijleiders lachen, de twee meest kritische het hardst (Wilders en Roemer).  -Sjoerd

4 D66 probeert duidelijk de elitaire NRC-lezer aan te spreken. Hij is met veel schaduw gefotografeerd, zoals een Hollandse meester een portret zou schilderen. Als het Meisje met de parel van Vermeer.  -Vincent

5 Wilders kijkt in de PVV-affiche op de kiezer neer. Die meeuw cirkelt boven zijn schouder, het is wachten tot hij iets laat vliegen.  -Petra

6 De VVD mikt op de Telegraaflezer. Onderstreepte chocoladeletters. Een slimme zet om van dat elitaire imago af te komen.  -Tim

7 GroenLinks en VVD gebruiken slim de witruimte. Als je weet dat andere partijen elke vierkante centimeter benutten, kun je het beste zelf veel witruimte gebruiken. Een lezer zoekt naar rustpunten.  -Vincent

8 Het contrast tussen tekst en beeld kan niet groter. Alle slogans zijn gericht op actie, terwijl alle partijleiders er passief bij staan, met gesloten mond.  -Catherine

9 Het CDA roept op tot eenheid, maar gebruikt 4 verschillende lettertypes. Die blauwe regel maakt het bovendien onleesbaar van een afstand.  -Sjoerd

10 De VVD is de enige partij zonder een vaag ideaal in zijn slogan. Het gebruikt concrete voorbeelden. Je merkt dat het helpt: je ziet direct waar de VVD voor staat.  -Catherine