De dagbladjournalist is een tikkeltje lui, arrogant en eigenwijs

Sinds de start van dit jaar werk ik niet meer in de journalistiek. Ik ben overgestapt naar de contentmarketing. In beide sectoren is de uitdaging hetzelfde: hoe breng ik informatie op de beste manier over aan een lezer, kijker of een bezoeker van een website zodat hij of zij blijft terugkomen bij mijn medium of merk.

Lees verder en ontdek hoe Vincent Andriessen, onze nieuwe collega en voormalig Chef Digitaal bij het FD, over zijn oude vakgebied denkt.

Als ik beide sectoren vergelijk, moet ik constateren dat dit overbrengen van informatie in de contentmarketing op een slimmere manier wordt aangepakt dan in de journalistiek. De dagbladjournalist maakt zich er vaak gemakkelijk van af en is in die zin soms lui, arrogant en eigenwijs.

Hoe bedoel ik dat?

Luiheid

Een lezer van een papieren krant neemt de tijd om te gaan zitten en een paar verhalen te lezen. Met een onduidelijke kop en een rommelig intro kun je in dat geval nog wel eens wegkomen. Online – daar waar het inmiddels allemaal gebeurt – lukt je dat niet meer. Het getuigt van luiheid als je als journalist al tevreden bent wanneer je stukje uit de krant integraal op het web geplaatst wordt.

Op het web wordt in eerste instantie niet gelezen maar slechts gescand. Als er tijdens het scannen in een paar milliseconden niet een haakje wordt gevonden dat interessant genoeg is om iets langer te blijven plakken dan is die lezer weer weg. Wie, wat, waar èn een originele invalshoek moeten daarom allemaal worden samengeperst in de kop. Zonder die kop is de rest van het werk voor niets geweest. Maak daar dus serieus werk van.

Arrogantie

De journalist ziet zich vaak nog als de onafhankelijke intellectuele geest binnen een krantenbedrijf. En die types doen natuurlijk niet aan marketing. Dat is arrogant en in deze tijd van weglopende abonnees ook niet heel slim. Er mag van je als journalist verwacht worden dat je meedenkt over en meewerkt aan het promoten van je eigen verhalen. Weigeren om actief te zijn op sociale media, te reageren op serieuze reacties onder stukken of mee te werken aan blogs, video of podcasts, is er niet meer bij. Je schrijft zolang er lezers zijn die je willen lezen en er mag van je verwacht worden dat je actief meewerkt om die lezers te blijven bereiken. Dus ook met behulp van hele nieuwe mediavormen.

Eigenwijsheid

De journalist weet het altijd beter. In veel gevallen meent hij het ook beter te weten dan zijn lezer. De journalist bepaalt wel voor de lezer welke informatie hij of zij aangeboden wil krijgen. Dat is behoorlijk eigenwijs.

Journalisten zouden zich meer mogen aantrekken van de meetresultaten met betrekking tot hun stukken. Het is niet erg als die cijfers eens wat achterblijven, maar probeer zelf dan eens bijvoorbeeld via sociale media het bereik van je artikel te vergroten. En als je ziet dat het ene onderwerp het beter doet dan het andere dan mag je daar best wel eens wat mee doen. Blijkbaar vindt de lezer dat ene onderwerp waanzinnig interessant en doe je hem een plezier door er eens wat meer over te schrijven. En nee, luisteren naar wat de lezer wil, daar is niets mis mee. Dat is namelijk uiteindelijk je bestaansrecht.

Conclusie

Verdiep je eens wat meer in de uitdagingen die het schrijven voor online met zich meebrengen, doe je best om je lezer te bereiken en kijk eens kritisch naar de inhoud van je stukken naar aanleiding van jouw persoonlijke bezoekcijfers. Zodat die lezer een betere dienst krijgt geleverd en blijft terugkeren.

Twee opmerkingen tot slot.

1) De luiheid, arrogantie en eigenwijsheid waarover ik schreef, geldt ook in grote mate voor hoofdredacties. Daar worden data-analyse, content marketing en – gelukkig in steeds mindere mate – sociale media vaak nog gezien als elementen van het vak die niet op de redactie thuis horen. Hoog tijd om wakker te worden.

2) Deze column bevat opbouwende kritiek ten aanzien van de sector waar ik lange tijd werkte. Iedere suggestie dat er hierbij sprake zou zijn van ‘natrappen’ leg ik bij voorbaat naast mij neer. Iedere inhoudelijke discussie over deze column zal ik daarentegen niet uit de weg gaan.

Vincent Andriessen is vanaf 1 januari 2015 hoofdredacteur bij contentmarketingbureau LVB Networks

Deze blog verscheen eerder op de site van Nederlands MediaNieuws